Homeopathie en de gangbare geneeskunde: strijdig of aanvullend?
De homeopathie en de reguliere (gangbare) geneeskunde lijken ogenschijnlijk in tegenspraak met elkaar. Toch zouden ze juist elkaar zeer goed kunnen aanvullen.
Over het algemeen gaat de gewone geneeskunde ervan uit dat ons lichaam hulp van buitenaf nodig heeft om klachten te verlichten. Dit geeft vaak snelle resultaten met bijvoorbeeld pijnstillers, zalven die huidklachten onderdrukken, middelen om een te hoge bloeddruk te bestrijden etc..
Maar op den duur bestaat het risico dat ons lichaam telkens meer medicijnen nodig heeft om de klachten te onderdrukken, andere klachten ontstaan (soms door de bijwerkingen van de medicijnen) en er zelfs op den duur nieuwe problemen bijkomen.
De homeopathie is een geneesmethode, die ervan uitgaat dat ons lichaam met wat hulp in staat is zijn eigen problemen op te lossen. We noemen dit het zelfherstellend vermogen van het lichaam. Op zich heeft ook de reguliere geneeskunde dit nodig, want bijvoorbeeld na een operatie is het herstel volledig afhankelijk van dit vermogen
Een dergelijke aanpak verlangt dat de arts heel precies een aanpak en middel moet zoeken om een dergelijke oplossing te vinden. Hij moet dit zelfherstellend vermogen van het lichaam ondersteunen en daarvoor is een precies passende aanpak nodig. Een aanpak die ook helpt blokkades, die ervoor zorgen, dat het zelfherstellend vermogen niet goed kan functioneren, uit de weg te helpen.
Pijn wordt bjivoorbeeld gezien als een aanwijzing van het lichaam om uit te leggen waar het werkelijke probleem zit. Het onderdrukken van de pijn geeft op den duur dan ook geen oplossing.
Maar dit betekent niet dat een arts, die homeopathische middelen voorschrijft, tegen gewone medicijnen is. Zolang ze nodig zijn kunt u ze blijven gebruiken en ze geven u en mij de nodige ruimte om naar een diepgaandere oplossing te zoeken.
In het door mij geschreven artikel “Een brug van homeopathische naar reguliere geneeskunde” probeer ik uit te leggen, waardoor de kloof tussen de homeopathische en de reguliere geneeskunde is ontstaan.
Vervolgens probeer ik uit te leggen wat ze van elkaar kunnen leren. Als arts voor Homeopathie en Algemene Geneeskunde leg ik tenslotte aan de hand van de praktijk uit, waartoe de homeopathsche aanpak in staat is, juist als de gewone geneeskunde met haar rug tegen de muur staat.
U zult ook enkele, zeer bijzonder gevallen, uit de praktijk in dit artikel aantreffen.
Het artikel is voor het eerst verschenen in: “TIG Jaarboek voor Integrale Geneeskunde 2010/2011, ISBN/EAN: 978-90-810186-6-1”